Neyse konser bitti ama evlere dönemiyoruz doğal olarak. O zamanlar baykuş(otobüs) varmıydı bilmiyorum ama varsa da biz bilmiyoduk. Sonuç olarak Büyükpark’ta sabahlamaya karar verdik. Saat 4 gibi okan bini zuladan iki tane sarılmış esrar çıkardı. O zamana kadar çok olmasa da içmişliğim vardı tabi ama diğerleri içmediği için muhabbetini yapmamıştım. Varoşta büyümenin ezikliği işte. Zengin arkadaşlarım beni ‘’serseri’’ diye tanımasınlar istiyodum. ilerde en büyük huur çocukluğunu ben yapıcaktım halbuki.

Esrarı görünce kızlar da bi heyecanlandı, zaten son zamanlarda ‘’deneyelim bi ara’’ diyip duruyolardı . Yaktık, içtik muhabbet falan işte. Herkes bişeyler anltıyo dertli dertli , ben zengin olma hayalleri kuruyorum aq. içimden diyorum anasını gibicem bu izmirin ama nasıl?