Paris’e vardım. En ucuzundan hostele yerleştim. Bu arada iş mevzusunu anlatmadım size. Türk abiden izin aldım bi süreliğine. Maille iletişime geçicektim elemanlarla. işin Supervisor’ı olmuştum bi nevi. Bi sorun yoktu yani. Neyse, Paris’e ikinci gelişimdi, klagib eyfele doğru yürüdüm falan ilk gün. Ordan Şanzelize’ye çıktım, zengin parası alınabilecek, salak aradım. Ahahah o kadar da değil lan, normal takıldım amk. Kahve falan içtim.

Telefonum susmadı tüm gün. internetten numara engellemeye falan baktım ama bulamadım. ingiliz karıyı engellemem lazımdı ama nasıl? onun yerine şu mesajı yazdım. ‘’bıyık büküle büküle kaytan, insan gibile gibile şeytan olur’’ hahaha. bu lafı ilk defa babamın seyyar satıcı bi arkadaşından duymuştum çocukken. ingiliz karıya Türkçe olarak bu mesajı atmıştım, araştırsın dursun huur. O an dünyanın en gereksiz insanıydım heralde, bilmiyorum. Karı cevap yazdı ‘’ne diyon amk??’’ gibisinden , cevaplamadım. Aradı, açmadım. Paso no’ya basıp durdum. Bi süre sonra da aramayı kesti zaten.