Lviv’e vardığım ilk günün gecesi telefonum yine çalmaya başladı. Arayan hanna’ydı. ingiliz kadına yaptığım gibi cevap vermedim bu sefer. Polonya hattını kırdım attım. Geri dönme ihitmalim sıfırdı polonyaya. Hanna kesin beni şikayet edicekti karakola. ismimi soy ismimi de biliyodu. Gerçi ismimde latif alfabesinde olmayan harfler vardı yanlış da verebilirdi gerçi ama en kötü okula gider tam olarak öğrenirdi. (gÖkhan, daĞoacan, Çağrı gibi)