O zamanin yilbasiydi. Gokceye bir tane kucuk kuzu heykeli aldim ve herseyi anlattigim bir mektup yazdim . Sonunda soyle yaziyordu: bazen korktum duygularimi sana soylemekten bazen cesurdum ama karsina ciktigimda soldu gitti bu cesaret bir karar aldim ve simdi soyluyorum seni cok ama cok seviyorum. Mektubu hediyeyle birlikte vericektim ama karsisina ciktigimda sadece hediyeyi verebilirdim. Mektup ise sonraya kaldi. Gokce hediyeyi gorunce baya sevindi cunku bir anlami vardi. Kuzu biblosunu gorunce baya guldu o gulunce icimdeki kelebeklerde guldu o an karar verdim. Bukuz en iyisini hakediyordu. Benim gibi pic birisi onu mutlu edemezdi. Ama biryandan da o kadar cok seviyordum ki gozum karariyordu. Onun icin inanin herseyi yapmaya hazirdim olumu bile goze alirdim.