beni yarım bıraktı, beni yarı yolda bıraktı.

mutsuzum yazmışım önceki entryde ama düşünüyorum da mutlu mu olmak lazım yaşamak için illa, yoksa yaşamak zaten en büyük mutluluk mu ? ünlü bir düşünürün sözü aklıma geldi " en onursuz yaşam bile en şanlı ölümden iyidir"

bu kadar mı yani yaşa gitsin mi? ha bu geldi başına, koy zütüne geçer daha öncekiler geçmedi mi ya da bırak kendine gel, erkek ol, önüne bak artık... bunlar mı yani bu kadar mı, bu kadar kolay mı?