2014 yılında sıcak bir temmuz gecesinde her zamanki aylaklığımla balkonda volta atıyordum. kucağımdaki laptop elimdeki sigara ve dışarıdaki köpek havlamalarıyla kahvemi yudumluyordum. kucağımdaki laptop ağlıyordu beyler. okadar gereksiz boş ve aylaktım ki vakit geçirdiğim siteleri evdekilerden biri görse balkonun kapısını kilitleyip beni balkonda ölüme terkedebilirdi. haliyle canım sıkılıyordu. elimdeki winston dalı bitiyor, usulca kendini bir başka arkadaşına bırakıyordu. o kadar gibik bir geceydi ki sketchtoyda milleti sabote edip kahkahaları ardı ardına basıyordum. canım sıkılıyordu, daralıyordum ve bunalıyordum. sonra annem beliriverdi kapının kenarında. anneler...