sendeanlat

orta ikinci sınıf öğrencisiyim. dershaneye gidiyorum. kış günü hava yağmurlu. normalde babam geliyor beni almaya dersin bitiş saatini bilir kapıda hep bekler. cep telefonu falan yok o zamanlar varsa bile biz de yok. iletişim sıfır yani. dediğin saatte dediğin yerde olmak zorundasın.
neyse efendim. dersim bitti dışarı çıktım, hava buz. etrafıma bakındım babam yok. hay gibtir dedim dolmuş durağı evden daha uzak yerde. oraya yürüsem gene aynı tak. havada kararmış iyice, unuttu mu gelmeyecek mi diye düşünürken en iyisi dedim çok geç olmadan yola koyulmaya başlayayım. hayır, beklesem de bir şey değişmeyecek dershanede kimse kalmadığından yine tedirginim yani.
eve yürümeye başladım, bardaktan dökülürcesine de yağmur yağmaya başladı. bir tane allah ın kulu yok etrafta. korka korka yürüyorum o dakkadan anlamıştım bir şeylerin ters gittiğini. yolun büyük bir kısmını gittim, donuma kadar ıslanmışım bu arada tabi. mahallenin parkına geldim. parkı geçeceğim bitecek iş. usul usul yürüyorum. o anı hiç unutmam oruspunun evladı şarapçı karşıma çıktı. penisini sırıta sırıta yüzüme salladı. o korkunun tarifi yok hanımlar beyler. bağırmaya çalışırken kekelediğimi hissettim. bildiğin lal oldu dilim. aklımdan da bir sürü şey geçiyor tabi. korkudan bayılmak üzereyim ama koşuyorum artık hiç durmadım. eve yaklaştığımda hissetmiyordum hiç ne beynimi ne bedenimi. sonra bağırmaya çalışırken kekelediğim dilimin dönmediği geldi aklıma. bir kaç cümle tekrarladım yüksek sesle ha dedim tamam konuşuyorum, geçti. kendi kendime geçti geçti diye tekrarladım sabaha kadar. ha bu arada babam gelmiş dersane kapısına ama artık olacak ya bu iğrenç olay ben görememişim adamı. ben girdim beş dakka sonra babam girdi içeri.
ee be pekekent, züt kafalı ne istedin sen benden o zaman. hava karanlık yüzümü bile görmedin. küçücük bir kız çocuğu erkek çocuğundan farkı yok. aaa be oruspu çocuğu ne geçti eline.
domuz, ciğerlerin sökülerek geberirsin umarım.

yiten giden yirmi yaşındaki kızcağız. eminim anlamamıştır addıbının niyetinin kötü olduğunu, insanın yaşı küçük olunca dünyanın berbat bir yer olduğunu fark edemiyorsun.hem böyle bir şey başıma gelse ne yaparım diye zihninizde bile canlandıramazsınız. mümkünatı yok. ne desek boş. mekanı cennet olsun sabinin.