Zarfı koydum cebime, paraları da aldım çektim kapıyı çıktım gittim eve. yol bitmedi amk. git git git vardım sonunda eve, attım kendimi yatağa bi elimde poşet bi elimde zarf saatlerce tavana baktım. bu fotoğrafları bir şekilde ortadan kaldırmalıydım ama yeni arkadaş bu durumda benim için tehlike olabilirdi. zaten ilk seneyi gözden çıkarmışım, dedim giberim gitmem bi süre okula, elifle de telefondan msnden iletişime geçerim.

her öğleden sonra okula gider gibi çıkıyordum evden önceleri internet cafeye gitmeye başladım. elif'le konuşuyorduk. yeni arkadaş fotolar elinden gittikten sonra bayağı bir öfkelenmiş. elif'de fotolar ortadan kalktığı için defetmiş elemanı başından. ama yine de elif dikkatli olmamı söyledi. bir de arada fotoları soruyor bana, ben güvende sıkıntı yapma diyorum. bigün benim senden almam lazım o fotoları dedi, saygı duydum tabi dedim. bir arkadaşının evinin adresini verdi, yarın burada buluşalım dedi ok dedim. ertesi gün fotoları aldım verdiği adrese gittim. kapıyı çaldım. elif açtı. girdim içeriye sarıldı öptü beni. hiç beklemiyordum. sen benim kahramanımsın dedi. gülümsedim, yok canım kim olsa aynısını yapardı dedim. içeriye geçtik oturduk.

ben hemen zarfı uzattım elife. içeriye gittik bir tencere getirdi içine zarfı koydu kolonya döktü ve yaktı. sonra da derin bir oh çekti. uzun uzun sohbet ettik, bana kendinden bahsetti detaylıca. dinledikçe daha da etkilendim. sohbet ilerledikçe saatin akşam olduğunu farkettim. kalkayım ben arkadaşın da gelir dedim. yok o bu gece gelmeyecek sen de oturabilirsin biraz daha istersen, şarap var şarap içeriz uyarsa dedi. olur dedim. şarap getirdi, içmeye başladık. süper muhabbet ediyorduk. keyfim yerindeydi. içtikçe çakırkeyf olduk. birinci şişe bitti ikinci şişeyi açtık. o da bittiğinde sarhoş olmuştuk. ben gideyim dedim bırakmadı. burada kal dedi.