Evet panpalar size çok şükür zengin, hiçbir ihtiyacı olmayan rahat rahat yaşayan bir insanım. Dün akşam liseden beri en yakın arkadaşımla buluştuk biraz dertleştik. Üzüldüm onun için gerçekten ama çözüm de bulamıyorum ona.

Önce kendimden bahsedeyim. 40 yaşındayım. Özel bir şirkette güvenlik görevlisi olarak çalışıyorum ve tam tdıbına 986 lira 50 kuruş maaş kazanıyorum. Çok şükür her ayın 1.de maaşım yatar. Evliyim, ellerinizden öper iki de sıpam var. Malesef istanbulda ev alabilmek gibi şansım olmadı ve olmayacak biliyorum. 400 lira kira masrafım var. 170 lira aylık kart'a veriyorum. Hanıma mutfak masrafı olarak her hafta 50 tl bırakırım o da sağolsun bu 50 tl ile hep güzel yemekler yapar bize. Yaklaşık 100 tl civarında da fatura masrafımız oluyor. (Kışın zor oluyor elektrikli soba ile ısınmak ama sürekli açmıyoruz evin içinde de kalın giyiyoruz hep) Onun dışındaki masrafları da bir şekilde karşılıyorum. Eğer o ay ekstra masraflar çıkmamışsa maaşı aldığım günün akşamı 35'lik bir burgaz deviriyorum ki benden mutlusu yok o arada. Eşim zeytinyağlılarımı, peynirimi, meyvemi getiriyor. Her ay olsun diye 30 gün beklediğim o bir gün benim. Çok şükür 10 senelik evliyim ve her ay bir sonraki aya borç bırakmadan yaşadım bugüne kadar. Birçoğunuzun inanamayacağı kadar zenginim.

Arkadaşımla liseyi birlikte okumuştuk. Ben liseden sonra hayat şartlarından dolayı okuyamadım ama canım arkadaşımın fırsatı vardı, hem de zekiydi. Ankarada Bilgisayar Mühendisliğini kazandı ve bitirdi. Çok şükür mezuniyetten sonra işinde sürekli yükseldi. Şu an bir yazılım firmasında yönetici olarak çalışıyor. Aylık maaşı 8500 tl imiş (Allah daha fazlalarını nasip eder inşallah) daha 4 sene önce evlendi. Henüz çocukları yok. Eşi de üniversite mezunu ama o ayda 3 bin lira civarında kazanıyormuş. Ayda 10 bin liranın üzerinde gelirleri olmasına rağmen arkadaşımın borçtan başı kurtulmuyor. Yeni büyük bir ev aldı. Aylık 3000 tl kredi ödüyormuş. Araba taksiti var. Malesef gezmeyi dolaşmayı çok seviyorlar. Her ay 1-2 kere yurtdışına çıkıyorlar. Dışarıda yemek yemeyi çok seviyorlar ama malesef standartları yüksek olduğu için yeri geliyor bir akşam yemeğine benim maaşımı ödüyor.

Dün konuştuğumuz kadarıyla bu ay kredi kartlarının minumumunu bile ödeyememiş. Ne yapacağım ne edeceğim diye kara kara düşünüyordu. Benim hiç kredi kartım olmadığı için hiç kredi kartı borcum da olmadı çok şükür. Dün eve geldim yine şükrettim halime. 10 senedir 1 kere bile bir sonraki aya borçla girmedim. Kesinlikle dünyanın en zengin insanlarından biriyim ve bunun için de her gün şükrederim.