Toplayıp biriktirdiğim saç tellerin, iki küpe, anahtarlık, mumluk, doğum gününde taktığın çiçekli taç, her saat başı çektiğim fotoğrafların, hiç silmediğim mesajların, kola kutusu, kitap ayracı, dolabının asma kilidinin yedek anahtarı, telefonunun garanti belgesi, bere, saklıkentte giydiğin pembe lastik ayakkabıların, aldığın mini parfüm ve belki şu an aklıma gelmeyen birkaç parça eşya daha... Şimdilik uzak duruyorum ama, bir süre sonra hayatımda muhafaza ettiğim en değerli varlıklarım olacak.

Ha bu arada Ilgaz, Bolunun değil Çankırının ilçesi bebeğim. Kafa dağıtmak için kayak yapmaya gittim sadece. Bolu nereden çıktı bilmiyorum, günahını da almak istemiyorum. Ama eğer cadaloz kafanda tahmin ettiğim düşünceler oluştuysa, kişilik ve karakterim hakkında olumsuz kanaatlerini pekiştirmek için sana malzeme veremediğimden dolayı kusuruma bakmazsın artık. Çivi muhabbetine girmeye gerek yok.

Bir de son bir özrüm var bitanem. Seni en son bıraktığımda arabayı Kızılaya çok yakın bir ara sokağa park etmiştim, hatırlarsın. Yalnızken işim düşünce hep o civarlara giderdim bebeğim. Ama seninle beraberken el ele tutuşup, beline sarılıp yürümesi çok hoşuma gittiği için bilerek uzak yerlere park ederdim. S.çmaya bile arabayla gittiğimiz için, sen her ne kadar hissetmesen de o duygu benim için çok eşsizdi. Biraz yürütüyordum seni ama hakkını helal et artık :-)

Bir de son bir tavsiye küçüğüm; ilişkimizi şeffaflaştırmak konusunda kendi payımı ihmal etmesem de en azından bundan sonra ilişkinde olanlardan en yakınlarına bile bahsederken hakaret etmezsen hem kendine hem de karşındakine olan saygını yitirmemiş olursun. Telefonunda hakkımda yazdığın kelimeyi görünce o an söylemedim, uygun bir vakitte sakinleşince söylerim diyordum; sakinleşmeye fırsat olmadı. Gergin anlarında kaymana zaten lafım yoktu ama üçüncü şahıslara aktarırken biraz daha özenli olmaya çalışırsın artık.

Yadırgama bebeğim, biraz ayarsız sevdim. Bazen kafan karman çorman, bazen burcunun getirmiş olduğunu iddia ettiğin negatiflikler, kendine yakıştıramadığının çok iyi farkında olup da itiraf edemediğin, ablana bile sorup "e haklı çocuk" cevabını aldığın, erkeğinin gururunu bazen hiçe sayıp çöpe attığın davranışlarının; daha önceleri ağzından çıkan, en son attığın çirkef mahalle karısı gibi hakaret içeren mesajların da sana ait olmadığının farkındayım. Gayet güzel giderken, hiç bozmaya niyetim yokken beni durduk yere agresifleştiren hiç yapmak istemediğim hareketlerimin; hayatımda bir kere kullandığım ve bir daha ağzımdan çıkması mümkün olmayan aynı olaya ve hayal kırıklığıma ait hakaretlerimin, bazen nasıl ergene bağladığım ve kontrolümü kaybettiğimi gördüğün davranışlarımın da bana ait olmadığının gayet iyi farkındasın. Alternatif bir senaryo bulamadım. Yaşanıp ders çıkarılabilme ihtimali varmış; o ihtimal gerçekleşmeden bitmiş.

Hak-helallik kavramlarına girmeye gerek yok bitanem, tabiki sonuna kadar helal olsun. Hatta bana yaşattığın hislerin ve duyguların hayatımdaki en güzel ve yegane olduklarını hesaba katarsam sana borçlu bile çıkabilirim. Ne yaparsan yap, sevgimin şiddeti birçok şeyi görmezden gelip sümen altı etmeye fazlasıyla yetecek kadar çok olduğu için, birçok durumu sana aksettirmeden kendi içimde aşma çabasına girdiğim için sende gereksiz ve yersiz bir özgüven-gurur oluşturduysa yine de sağlık olsun. Senin için yolculuğunun kısa ve keyifli bir kısmı olabilirim, hatta hiç hatırlamaya bile zahmet etmeyeceğin bir kısmı...