*
Durağa geldiğimde çaktırmadan arkamı döndüm ama bizim kız çoktan çıkmıştı eve.
Bi çay alıp çardağa geçecektim ki
Rüstem Amca;
-seninki aradı. dedi
-hangisi. dedim
Duraktaki binler;
-o kadar çok var ki kendi bile karıştırıyor. diyerek gülüştüler.
Rüstem amca;
-fırfır Aysel. dedi
-tamamdır çıkıyorum. diyerek arabaya doğru yöneldim.
Arabaya binerken çaktırmadan 2. katın cdıbına baktım ama göremedim kimseyi.
fırfır Aysel duyumlarıma göre mahallenin azılı kaşarlarındandı beyler.
Aynı mahallede olmamızdan dolayı uzaktan da olsa ben de tanırdım ama kişisel bi olayım hiç olmamıştı, bi falsosuna rastalamamıştım hiç.
Genelde açık saçık giyinen, düzgün vücutlu benden 5 yaş büyük biriydi.
Gece eve geç saatlerde geldiği çok olurdu ama beni bağlamazdı, bananeydi amk.
Ama taksiye başladıktan sonra ne olduysa hatunlar beni farketmeye başlamıştı beyler.
Gerçi sanayide Brad Pitt olsan bile kimin gibindeydi ki.
Bunun da etkisi oldu elbet, yıllardır görmediğim ilginin bir anda açığa çıkışı mesleğim gereği sosyal dünyaya açılmam dolayısıyla iş gereği de olsa kadınlarla iletişime geçmemle alakalıydı.
fırfır Aysel de onlardan biriydi.
Genelde gideceği yere taksiyle giderdi ve o taksi son 1 yıldır benim taksim oluyordu.
Durakta olmadığım zamanlar Rüstem Amca, "Ömer durakta yok, müşterisi var" dediği zaman "olsun ben beklerim" diyordu.
O yüzden ben de gibe gibe gidiyordum beyler.