*
önce bmw'nin kapısı açıldı.
ilk önce ali sonra da diğer binler indi arabadan.
sonra arkadaki arabanın kapısı açıldı.
4 yeni bin de o arabadan indi.
zamana bakıldığında bu binlerin buraya intikamı planlayarak geldikleri belliydi.
haftasonu olduğundan bizim komşu dükkanlar dahil bi çok dükkan kapalıydı.
öğle vakti olduğundan açık olanların da çoğu dükkanı çırağa bırakıp yemeğe gitmişlerdi.
normal bi zamanda bu elemanların buraya, cemil usta'nın dükkanına gelip posta koyma ihtimalleri imkansızdan öteydi.
değil 2 araba, 2 kamyon adam gelse burdan sağ çıkamazlardı.
cemil usta'yı tek seven biz değildik.
bize olduğu kadar olmasa da bir çok kişiye babalığı dokunmuştur cemil usta'nın.
sanayide sayıp sevmeyen 1 adam yoktur cemil ustayı.
ama dedim ya, binler her şeyi düşünüp gelmişlerdi.
önce emrahla sonra da cemil ustayla göz göze geldik bir an.
kimse konuşmuyordu.
emrah zütüm zütüm tezgaha yanaşarak eline 2 tane demir çubuk aldı.
birini cemil ustaya verdi.
ben de mi alsam diye düşündüm bir an ama bi hareket bekliyordum.
ali beni gördüğüne şaşırmıştı.
direk benim üzerime doğru geldi.
diğer binler komut bekleyen köpekler gibi bekliyorlardı.
cemil usta bana doğru gelen ali'nin önüne geçip omzunu tuttu.
-bi sorun mu var.? dedi.
-var babalık, bizim arkadaşlar iadeyi ziyarete geldiler ama misafiriniz varmış galiba. diyerek cemil ustanın omzunun üstünden bana baktı.
-uzun etme, ne diyeceksen de ve bas git. dedi cemil usta
cemil usta benim kendisinin onları dövdüğünü bildiğimi bilmiyordum.
emrah anlatırken beni 1 milyonkez uyarmış, ben de bildiğimi belli etmemiş konuyu öyle kapatmıştık.
gamze korku dolu gözlerle olanları izliyordu.
korkudan emrah'ın dibinde duruyordu,
emrah'ın bir elinde demir çubuk vardı, diğer eliyle de gamze'yi kolluyordu.
dayanamayarak girdim lafa.
-senin ne işin var burda. dedim ali'ye.
-asıl senin ne işin var burda. dedi ali.
-burası benim dükkanım. dedim
-neyse ney, yarım kalan bir iş var onu halledip gidicez zaten. dedi
cümlesi henüz bitmemişti ki arkadaki binler arabalardan sopalalarını alarak üzerimize doğru yürümeye başladılar.
-hepiniz bu kadar mısınız, daha gelecek varsa bekleyelim. dedi cemil usta.
binler daha da sinirlenmişti.
toplamda 9 kişiydiler.
acaba tekrar açılacak bi kaşım kalacak mı yerinde diye gerçirdim içimden.
elemanlar üzerimize doğru gelirken gamze'nin emrah'ın elini tuttuğunu gördüm.
korkmuştu ve emrah'a sığınmıştı o an.
emrah da "burdayız" der gibi sımsıkı tutuyordu gamze'nin elini.
yiyeceğimiz dayağa rağmen o anı görmüş olmak kısa süreli de olsa mutlu etmişti beni amk.
tezgahın altında duran levyeyi de ben elime aldım ve artık olacakları bekliyordum.
elemanlar elllerindeki sopalarla diğer ellerinin avucuna vura vura dibimize kadar geldiler.
-müsadeniz varsa ben izlemek istiyorum. dedi ali.
-emra ağzını burnunu kırarken benim yaptığım gibi mi. dedim