Arkadaşlar mesaj atmayın. Hesabı yeni açtım, cevap veremiyorum ki. 600 saniyede 3 entry kuralı varmış birde. Neyse.. Devam ediyorum. Daima sevgilimle aramız iyiydi bizim. Hatta fazla iyi. En başından en sonuna kadar. En sonu 2. Duşuğum oldu zaten.

O benim kadar uyuşturmazdı kafasını. Bana yetiştirmek için 4-5 ayda bir gördüğü adamlar ile her ay görüşür olmuştu. Benden sonra evinde daha fazla saksı olmuştu marijuana için. Kumar da oynamaya başladım ben sonra. Biliyorum, erkek yapar böyle şeyleri diyeceksiniz ama, tamamen kaybetmiştim işte kendimi.

Düşünüyorum da, çok bile katlandı sevdiceğim bana..

Kumar dünyam bilgisayardan poker oynayarak başladı. Sonra sevgilimin ahbapları girdi araya. Birden kumar batağının içinde buldum kendimi. Toz için oynardık, para için oynardık. Birşeyim kalmadığında sevgilimden istemez, vücudumu koyardım ortaya. Kızmayın, kufur etmeyin. Uyuşturucu oldumu ortada hiçbir şeyi düşünmüyorsunuz. huurymuşum, ne olacak. Sen maldan bahset diyorsunuz. Kurtulmak istersiniz zihniniz açık olsa ama, değil. Her an bulanık herşey. Ya herşey çok yavaş, ya da herşey çok hızlı. Zaman kavrdıbınız yok oluyor hisleriniz ya tamamen bitiyor ya da tamamen yoğunlaşıyor hiçbir şeyin ortası yok. Ve yavaşça ölüyorsunuz. Hissizce..

Ayrılırken sevgilim "evden gitmek zorunda değilsin, kalacak bir yer bulana kadar benimle kal" demişti. Ağlayarak çıkmıştım sokağa. Cebimde 20 tl falan. Peşime çıktı tabii bu, kucakladı eve zütürdü. Bağımlılığım için kendisini suçluyordu, bu yuzden ayrıldığını soyluyordu. Gece o uyurken çıktım zaten yanından. Cebimde 20 tl olduğunu bilmiyordum. Bilsem, bırakırdım eve. Ölmek istiyordum, dibe batmak istiyordum iyicene. iyicene...

Meydana çıkmıştım sanırım önce, tam hatırlamıyorum. Buralar bulanık hafızamda. Nasıl olduysa o ara sokağa geldim sonra. işte herşey burada başlıyor. Dinleyen olsun olmasın, ben anlatacağım arkadaşım. ihtiyacım var artık haykırmaya