*
evin işini bitirmiş ve çıkmıştık evden. aşağıya indik.
valizi bagaja koyarak arabaya bindik. geri bizim eve gidiyorduk.
her zamanki yere koyduk arabayı. hızlı adımlarla girdik eve.
valizimdeki eşyaların kimini banyodaki kirli poşetine, kimini de sağa sola fırlattım.
temiz olduğunu düşündüğüm bi kaç parça eşyayı direk dolaba astım.
valizi tamamen boşaltınca da yatağın altına kaldırdım. işlem tamamdı.
-teşekkür ederim. dedim
-rica ederiz efendim. dedi
anneme yakalanmadan atlatmıştık bunu ama daha büyük bir sorun vardı aklımda.
-o emre denen çocuk bi daha gelmeye kalkarsa direk bana haber veriyorsun. dedim daha önce eylün'ün evinin kapısına dayandığı için.
-aklın kalmasın, gelse bile eli boş döner. dedi
"aslında boş dönmez, ben onun eline veririm bi şeyler" dedim içimden.
-aklımı sende bırakma, lütfen. dedim
-merak etme benim kıskanç erkeğim. dedi yanağıma bir öpücük kondurarak.
bugün tam birer sevgi pıtırcığıydık amk.
eylül benle makara geçse de içim rahatlamıştı. öyle böyle derken çıktım evden.
arabanın gazı bitti bitecek.
derhal işe çıkıp arabaya gaz almalıydım.
-hadi seni evine bırakayım, ben de azcık çalışayım dedim bu bilinçle.
eylül'ü evinin önünde bıraktım. duraktakiler görmesinler diye öpüşmeden vedalaştık.
eylül eski evine geri gelmişti.
aslında iyi de olmuştu, artık durakta beklediğim anlar eylül'ü beklediğim anlara dönüşecekti.
"eski günlerdeki gibi.." dedim içimden. durakta 2 taksi vardı, 3. taksi olarak ben girdim sıraya.
rüstem abi ve diğer taksicilerle selamlaşıp girdim içeri.
yarım saat sonra falan bana geldi sıra. bizim civardan alemci amcaydı arayan.
gittiğimde binanın önünde bekliyordu.
selam vererek bindi arabaya. sahile gidiyorduk. yolda gaz bitti.
araba o da bitmek üzere olan benzine geçti. neyse ki yetmişti. sahile gelmiştik.
taksimetre 20 lira tutmuş alemci amca bana 50 lira uzatmıştı.
-bozuk yok muydu abi. demiştim ki bizimki indi arabadan.
-geçen seferden borcumuz vardı ya olum. dedi
harbiden unutmuştım, ilaç gibi gelmişti.
-ama yine de fazla bu. dedim
-haydi eyvallah. diyerek para üstü beklemeden gitti alemci amca.
hemen az ilerdeki benzinliğe girerek tüm paramla gaz aldım.
yolda 2 müşteri denk geldi şansıma, onlardan da cep harçlığımı çıkarttım.
durağa dönüyordum ki telefon çaldı. rüstem abi arıyordu, açtım.
-ömer, necati diye biri aradı, seni bekliyormuş, adresi biliyormuşsun. dedi
"hay amk yine alzaymır amca arıyor" dedim içimden.
cebimiz 3 kuruş para görmüştü ya hemen damlamıştı bizimki.
yine vicdanıma söz geçiremeyerek sürdüm alzaymır amcayı her zaman aldığım yere.
bi 15 dk kadar sonra gelmiştim.
sağa sola bakındım ama görememiştim kimseyi.
kornaya bastım ve bekledim bir süre daha. kimse yoktu.
bi 5 dk daha bekleyip hem sıkıldım hem de merak ettim alzaymır amcayı.
arabayı durdurup indim arabadan, açık olan bina kapısından girerek merdivenlere doğru yöneldim.
1. katın merdivenlerini hızla çıktım.
2. katınkini biraz daha yavaş,
3. katta artık yorulmaya başlamıştım.
4. katı ise çıkmaz olaydım,
merdivenlerin dibinde yığılıp kalmış alzaymır amcayı görünce ne yapacağımı şaşırmıştım...