*
neyse öyle böyle derken yemeğimizi de yedik,
annem bi süre salonda benle takıldıktan sonra yatak odasına geçti.
yatağın üzerine atılmış eşyaları görünce biraz sinirlense de daha yeni geldiği için çok bi şey demedi.
çekyatı açtım devrildim ben de.
aklımda zaten eylül vardı ama çekyata yatınca özlemi daha da bi depreşti.
yattığım yer eylül kokuyordu,
doya doya kokladım yastığı, sanki eylül yanımda yatıyordu.
eylül'ün kokusunu içime çeke çeke uyudum o gece.
gözlerimi açtığımda sabah olmuştu.
saat 7:30'a geliyordu.
-günaydın kuzum. dedi ve yanağıma kocaman bi öpücük kondurdu annem.
yıllar sonra ilk defa bu kadar huzulu başlıyordum güne.
-günaydın annem. diyerek adeta fırlayarak kalktım yataktan.
önce elimi yüzümü yıkadım, sonra zaten hazır olan masaya oturdum.
daha dün gece dağanık olan ev bu sabah derli topluydu.
annemin gelişi 1 gecede belli etmişti kendini.
hayatım direk düzene girmişti amk.
doya doya yaptım kahvaltımı.
üstümü değiştirip telefonumu aldım ve evin anahtarını anneme vererek çıktım evden.
durağa geldiğimde saat tam 8'i gösteriyordu.
durakta her zamanki gibi sadece rüstem abi vardı.
arabayı ilk sıraya koyup geçtim içeri.
-gözün aydın ömer. dedi rüstem abi daha selam bile vermeden.
"vay amk, bu mahallede haberler amma da çabuk yayılıyor" diye geçirdim içimden.
-eyvallah abi. dedim
ondan sonra 8 buçuğa kadar hiç muhabbet olmadı durakta başka.
diğer taksiciler dökülmeye başlamışlardı.
durağın ilk telefonu çaldı.
rüstem abi beni göndermek için adresi bana verdiyse de aklıma başka bir şey geldiği için bir sonraki taksiciye savdım sıramı.
-birazdan geliyorum abi ben. diyerek çıktım duraktan.
bindim arabaya,
doğru eniştemin börekçiye gidiyordum.
dükkanda eniştem yoktu yine, dükkan sahibi vardı, o açmıştı bu sabah da.
selam vererek girdim içeri.
1 ıspanaklı 1 de patatesli börek aldım.
paket yaptırdım.
ve doğru eylül'e doğru sürdüm arabayı.
arabayı durağa çekip binadan içeri girdim.
poşetin içindeki paket kağıtlarından birini çıkartıp duvara dayadım ve üzerine arabadan aldığım kalemle.
"seni seviyorum.." yazdım ve poşetin içine attım.
eylül'ün hala uyuduğunu düşündüğüm için uyanmasın diye çalmadım kapıyı,
elimdeli poşeti kapının koluna astım.
ve onu mutlu edecek olmanın vermiş olduğu mutlulukla indim tekrar aşağıya.
çardağa geçtim.
cebimden telefonu çıkartıp mesaj atacaktım eylül'e.
"1 yeni mesaj" yazıyordu ekranda.
mesajı açtım.
eylül'den geliyordu.
"iyi geceler sevdiğim adam.." yazıyordu.
"bu mesajı gece görseydim mutluluktan uyuyamazdım herhalde" diye geçirdim bir an içimden,