+39
*
ama mecburdum.
mecburdum ve çıktım evden.
saat artık daha da geç olmuştu.
eve gidemezdim.
emrah desem adam sabah işe gidecek, bu saatte uyandırmak olmaz,
durakta yatayım desem sabah millete reklam olucaz, gececi elemanla uğraşmak da bir başka dert,
dükkana gideyim desem rüstem abi artık kızıyla evinde kalıyor,
aysel desem hiç olmaz.
çaresizce indim merdivenlerden.
durağın önünde bizim gececinin taksisi duruyordu,
hiç ses etmeden benim arabaya bindim.
çalıştırdım ve hareket ettim.
eleman ben giderken sese bakar diye durağın penceresine baktım ama kimse yoktu,
bizim gececi belli ki uyumuştu.
ses etmeden uzaklaştım duraktan.
nereye gideceğimi bilmiyordum, çaresizdim.
deli gibi başım ağrıyordu.
dolanıyordum öyle caddelerde, sokaklarda.
sahil yoluna indim.
yavaş yavaş, sağdan sağdan gidiyordum.
az ilerde 2 genç el etti.
müşteri alacak durumda değildim ama yanlarından o hızla durmadan geçip gitmeye de utandım.
camı açtım ve yanlarında durdum.
-çalışmıyorum abi. dedim
-ne demek çalışmıyorum lan, ne geziyon o zaman bu saatte buralarda. dedi bin.
çok sinirli olmama rağmen kollarıma komut veremeyecek kadar doluydu kafam.
heriflere ters yapsam yumruk torbasına çevirirlerdi beni.
bunun bilincinde olduğum için
-buyrun abi. dedim
okuyunca tırsmışım gibi gelebilir ama tırsmamıştım beyler,
sadece kavga edecek durumda değildim.
-ha şöyle, efendi ol. diyerekten bindiler arabaya.
biri arkaya biri öne oturdu.
kapı açılınca yanan ışıkta yanıma oturan binin yüzünü daha net görmüştüm.
herif 30'lu yaşlardaydı, yüzünden pislik akıyordu.
arkada oturan bin benim yaşlarımdaydı.
-nereye abi. dedim
-sen git, biz sana söyleriz. dedi yanımda oturan.
-haspinallah. çekerek sürdüm arabayı.
-bi şey mi dedin. dedi
-haspinallah dedim. dedim
-yürek yiyip mi geldin sen aslanım. dedi
cevap vermedim.
öyle dümdük gidiyordum.
çevre yolu kavşağına gelmiştim.
-burdan sağa dönelim. dedi eleman.
döndüm.
tahmin ettiğim üzere gültepe'ye gidiyorduk.
saat gecenin 3'üydü.
"bu binler ne yapacak acaba bu saatte gültepe'de" dedim içimden.
inceden tırsmaya başlamıştım,
ama bana bişey yaparlar diye değil, arabayı çalarlar diye beyler.
ekmek teknesi sonuçta.