*
konunun ablamla ilgili olduğunu düşünerek kalktım ayağa.
emrah da geldi peşimden.
doktorun odasına çıktık emrah, hemşire ve ben. içeri girdik.
doktor da üzgündü lan beyler.
doktora bile sevdirmişti ablam kendini.
-başınız sağolsun. dedi doktor.
-sağolun. dedi emrah ben cevap vermeyince benim yerime.
-oturun lütfen. dedi doktor.
oturduk masasının önündeki sandalyelere.
-bir yiğenin oldu ömer. dedi doktor.
biliyorum der gibi kafamı salladım.
ben hiç bir şey sormadan anlatmaya başladı doktor.
-belki bunları konuşmak için doğru zaman değil, acınız var, biliyorum ama bebekle ilgili de acil bi karar alınması gerekmekte. belki bunları babası ile konuşmamız lazım ama senin daha iyi olduğunu gördüm. dedi
-dinliyorum doktor bey. dedim
-bebek beklediğimizden çok daha erken geldi. normalde doğuma 13 hafta vardı ve bebek 27 haftalıkken dünyaya geldi, bu da demek oluyor ki bebek neredeyse 1. grup erken doğum. bizi sevindiren tek şey bebeğin kilosu. 1 kilonun altında doğsaydı eğer büyük ihtimalle yaşatamazdık ama şu an için yaşatma şansımız var. bebek 1 kilo 250 gram. dedi doktor.
-yaşatma ihtimalimiz var derken, bir kaybı daha kaldıramayız doktor. dedim hüzünle.
-emin ol elimizden geleni yapıyoruz. dedi
-yalvarımım fazlasını yapın, o bize ablamdan kalan son şey. dedim
-zorlu bir süreç bizi bekliyor. bebek anne karnında da zor zamanlar geçirdi ve şimdi de en az 2 aylık zor bir süreç onu bekliyor. ciğerler gelişmeye başlamış ama kendi başına nefes alamayacak kadar zayıf hala. basınçlı hava altında nefes alabiliyor şu an. diğer değerler gelişime açık. şimdilik tek kaybım duyu kaybı. dedi doktor.
-nasıl yani. dedim
-bebekte konuşma, duyma, görme gibi kayıplar olabilir. dedi
bir kez daha yıkıldım.
-bunun olmaması için ne yapmamız gerekiyor doktor. dedim çaresizce.
-açık konuşmak gerekirse burası bir devlet hastanesi ömer. imkanlar kısıtlı. ben elimden geleni yaparım, para falan da almam, bu küçük hasta 2 ay boyunca benim misafirim olsun ama burda imkanlar kısıtlı. dedi
-ne gerekiyorsa söyleyin onu yapalım. dedim
-özel bi klinik şart ömer. tavsiyem bebeği acıbadem'e nakil etmek. orda çok daha iyi bakılır, süreç çok daha olumlu ilerler. yanlış anlama ama durumunuzu biliyorum, orda doktor bi arkadaşım var, o da benim kafadan, parayla pulla çok işi olmaz, konuşurum onunla, elimizden gelen her şeyi yaparız, ama bu 2 aylık süreç gerçekten çok zor bi süreç, bebeğin anne karnında tamamlaması gereken gelişimini dışarda tamamlamasını bekleyeceğiz ve bu yüzden de gerçekten maliyetli işlemler uygulanması gerekiyor. paranın bi kısmını sigorta karşılasa, doktor para almasa bile hastaneye en az 40 bin kadar vermek gerekebilir, bunu karşılayabilecek misiniz. dedi
ben henüz cevap verememiştim ki.
-karşılarız. dedi emrah.
"nasıl" der gibi emrah'a baktım.
-rahat ol kardeşim. dedi.
emrah'tan da aldığım cesaretle
-ne gerekiyorsa yapalım doktor bey. dedim
-ablanızın işlemleri bittiği zaman nakil işlemlerine başlayalım, 2 gün misafirimiz olsun bebek. dedi
teşekkür ederek çıktık odadan.
ablamdan sonra bebeğe de bi şey olursa hem ablama verdiğim sözü tutamadığım için hem de ondan kalan son hatırayı da kaybettiğim için ben ayakta kalamazdım beyler, bu sefer tam anlamıyla yıkılırdım.