Ömer abi.. Şu sözlükte neredeyse 4 yıldır takılıyorum ne bir giriş yaparak ne de bir şeyler yazarak. Bu belki ilk ve son kez olacak ancak artık yazmam gerekti, çok birikti yazmam gerekiyor..
Yazdıklarını ilk anından beri ağzımı bile açmadan saniye saniye takip ettim ( tabii sizin yazdıklarınızı da beyler ), bazen güldüm bazen üzüldüm bazen kızdım çoğu insan gibi, hayatımda da hep bunları yaptım ama gözümden bir damla yaş gelmedi neredeyse 7 yıldır ta ki senin 3-4 gündür yazdığın her harfe her satıra kadar.. Benimde kayıplarım oldu şu hayatta, abim dediğim kardeşim dediğim insanlar uçup gittiler, herkesin gözlerinden süzüldü birer damla yaş ama ben aynı senin gibi bir robottum sanki.. Ama bana hiçbir şey geçmişimi senin sözlerin kadar hatırlatmamıştı, hiç başka bir insanın duygularını bu kadar yakından hissetmemiştim, kan çanağına döndü gözlerim belkide yılların acısını çıkarıyorumdur bilemem.. Kusura bakma abi bende o samimiyetsizler gibi olacağım ancak başın sağ olsun başkada bir kelime etmem.. Belki okursun abi, belki okursunuz sizler bu yazdıklarımı hepinize her harfiniz için tek tek teşekkür ediyorum ve güzel günlerin bizi beklediğine inanmak istiyorum.. Allaha emanet olun..