beyler iç anadolunun süper bagnaz dindar takılan bi şehrinin küçük bi ilçesinde doğdum. rahmetli annem çok dindardı ama babam içer falan.. herkes küçüklükten kuran kurslarına başlar camilere giderdik yazın. çevre böyle yapacak bişey yok sekiz yaşında kuran sureler hatmedildi.o zamanlar çok hoşuma giderdi kuran okumak namaz kılmak. orta okula kadar arkadaşımla vakit namazlarına camiye gider namazdan sonra kuran okurduk. süper huzurluydum. ilkokul böyle geçti liseye gidicem. kendi şehrimdeki fen lisesini istiyordum olmadı ankaraya yakın bi fen lisesini kazandım.on dört yaşında evden ayrıldım züt kadardı yaşadığım yer hiç bi tak bilmiyorum gittik öylece.ama şehir ne şehirmiş. küçüktü ama camiden çok tekel bayii birahaneler falan var. zaten okulu saymıyorum hocalar dahil çevremde çok fazla farklı inancı olan kişi vardı.

başlarda tutunmaya çalıştım ama lise üç olduk annemin hastalığı ilerlemiş dersler taka sarmış her şey çok kötü. arkadaşlarla sabahlara kadar yurtta sigara içip kuran meali okuyoruz.o kadar dindar biriyken asla bağnaz gözü kör olmadım.hep dinledim sorulara cevap vermeye çalıştım.

benim kafamda da soru işaretleri vardı tabi. kimin olmamıştır ki.beyler çok uzun bi zaman ağlaya zırlaya geçti. çok zordu öyle kimseye de kolay kolay anlatılmıyor. neyse okuduk araştırdık kesin bi yola girdik.

şuan kendi şehrimde üniversitede okuyorum. ulan hadi bizim insanımız bağnaz çok bağlılar da.bu dıbınakodumun şehrine hiç mi dışardan öğrenci gelmiyor. biraz o konular açılsa sanki beni kesecek adamlar. asla saygımı bozmadım hiç bi inanca karşı sadece islam değil. oruç tutmam ama hayvan gibi sokakta da yemem.ev arkadaşım tutuyor onun iftarını sahurunu hazırlarım. eski benden insanlık olarak hiçbişey değişmedi o kadar yıl. inancım farklı diye insanların karşısında küçük görülmekten bataklıktayısım gibi acınarak bakılmasından bıktım.

daha çok şey var anlatacak ama dertleşmek istedim amk doldum napıyım