O kadar çok şaşırmıştım ki her şey bu kadar güzel giderken kimdi bu simdi. Aksam mesajlasirken çaktırmadan ağzını Aradım kaçamak cevaplar verdi açıklayabilirim askım hemen peşin hükümlü olma dedi bense uykum var Yarin konuşuruz dedim telefonu kapattım ve yattım. Düşüncelere dalıyordum onsuz ne yapabilirim diye ve aklıma hiçbir şey gelmiyordu kelimenin tam manasıyla o benim her şeyim olmuştu ama bu yaptığı çok ağır gelmişti bana. Ağladım, ya düşündüğüm gibiyse diye ya benden bıktıysa baksa birisiyle görüşüyorsa diye. Aklım o bana böyle bir şey yapmaz diyordu ama kalbim belki yapmıştır diye sinyaller veriyordu. Belki de kuzeniydi peşin hükümlü davranıyordum ama kuzeni bile olsa bana bunu söylemesi gerekmez miydi? Gerekirdi elbet oysaki o saklamıştı benden bunu bu düşüncelerle boğuşurken daha fazla dayanamadım uykusuzluğa ve uyuya kaldım. Sabah Kalktım her şey bir ruyaydi belki diye ama değildi iste telefonumu açtım bir Sürü mesaj atmıştı bak yanlış anlıyorsun beni diye ama bir Mesajı okuduktan sonra anlamıştım kötü bir şey olmadığını. Bu sefer bakalım sen ne yapacaksın bana kendini affettirmek için yazmıştı ben bunu okuyunca lan dedim ayıp ettik herhalde kıza diye bosuna demezdi bunu herhalde. Günaydın diye mesaj attım cevaplamadı trip atıyordu haklıydı da okulda Görüşürüz dedim yine cevap atmadı. Neyse bu düşüncelerle okula gittim. Sevdiceğim Sınıfa geldiğinde konuşmadı benle ama gözümdeki sisliği ve kırmızılığı gördü ve Dayanamayıp Yanıma geldi ağladın mi bakayım sen dedi Basımı eğdim kıyamam ben sana yaaaaa dedi ve yanağımı sıktı beni ittirip Yanıma oturdu. Ben sana böyle bir şey yapar miyim askım dedi yapmazsın ama kimdi o zaman o dedim bir an sustu ve kızmayacağına söz verirsen anlatırım dedi tamam dedi ve anlatmaya başlamadan önce basit bir sarılmayla affettiremezsin kendini bana dedi güldüm alırım ben gönlünü dedim ve başladı anlatmaya.