Benim için ev sorunu hala devam ediyordu amk. Bizimkiler evden ayrılsalar bile kardeşim gitmez evi bekçi gibi beklerdi amk

Zeynep de insanların içinde bi yerde buluşmayı istemiyordu. tek derdi baş başa kalabileceğimiz rahat bir mekandı.

Zeynep arasıra atarlanıyor aklına geçmiş geliyor. Bi daha yazma bana felan diyor. Görüşmek istemiyorum senle felan diyor

daha sonra bi şekilde gönlünü alıyordum. Zeynep beni sürekli yer bulma konusunda sıkıştırıyordu.

Amk ne yapabilirim bi tane tanıdığım vardı burda tam bir huur çocugu. Denize düşen yılana sarılır misali ona çıtlattım

konuyu. O da durumu sezdi tıpkı Sabri gibi tepki verdi huur çocugu. (Biz ne olacağız?) Dedim sen elini gib

kapattım hemen mevzuyu sinirim bozuldu. Çember daralıyordu av menzilim alanında ama harekete geçemiyordum bir türlü.