sonunda mini balık halinin altındaki havalandırmayı keşfettim. fakat havalandırma değil de atık borusu olduğunu kestirmem biraz zaman aldı. içerisi ölüm kokuyordu ama girmek zorundaydım. nefesimi tutup ilerlememe rağmen iğrenç koku algılarımı yok ediyordu. vücudumun anca sığabildiği bu boruya kusarsam üstünden sürünerek geçicektim ve midem ne kadar kaldırabilirdi;bilmiyordum. gördüğüm ilk çıkışı ellerımle ittirerek açtım. farklı bir mağaza bu sefer giyim mağazası.

sıçtıkça sıçıyordum, buradan kurtuluş yok muydu?