dün akşam alt komşuya iftara gittik ve nasıl rezil olunur nasıl kendinden utanılır anlatıyorum.

ben aşırı derecede asosyalim beyler işe işten eve o kadar. işten geldim babam "murat abinlere iftara gidiyoruz" dedi.

-"ben gelmicem" dedim.
+"geleceksin" dedi.

ne kadar ısrar etsem de gittim amk. murat abinin 2 tane kızı var taşşş gibi 2 yaş ufak benden biri birisi benimle yaşıt. çok muhabbetim yok hatta hiç yok ikisi ile de.

masaya oturduk "ben köşedeyim masanın" kızları karşıma oturdu. servis yapıyorlar oradan.

ezan okundu açtık orucu çorba içiyorum be dıbına kodum malı hiç mi turşu yemedin turşuya uzanayım derken kendi kolamı murat abin kolayı döktüm amk pardon filan desem de babam bi bakış attı annem "sakar şey" dedi "az dikkat etsene" ulan bişe diyemiyorum murat abini kızı sildi masayı kola koydu tekrar. hiç tek kelime etmiyorum yemeğimi bitirip yukarı çıkmak istiyorum amk çok daralmıştım neyse yedim kalktım masadan murat abini kızları

-"afiyet olsun"dedi
+bende geri "afiyet olsun" dedim
ağzımı beynimi gibeyim 2 kız görünce şaftım kayıyor amk zaten assosyalim iyi mala bağladım artık bu olaydan sonra işten de çıktım odamdayım odama sıçıyorum.