#
Yapılan etkinlikte çok samimi insanlar vardı, onların seslerini duyuyor, gülüşlerine tanık oluyor ve kanım ısınıyordu.
Yıllardır böyle samimiyette hissettiğim söylenemezdi.
Kanadı kırık biriydim ben.
Ekgiblerim vardı kendimce.
Muhtaç olduğum şeyler vardı, terkedilmişliklerin ardında bu insanlarla karşılaştım. Arada muhabbete daldım.
Hikaye yazarının sesini de ilk o gece duydum.
O gece aslında pek konuşmasamda ilerleyen zamanlarda çok farklı şeyler olacağını biliyordum.
Hikaye devam ederken sınavlarıma denk geldi.
Çalışamadım pek fazla geçer notta alamadım hali ile hikayeyi takıntı haline getirmiştim.
Çünkü kendimde ekgib hissettiğim şeyleri o insanda yazıyor,ve anılarımı gözümün önüne getiriyordu.
Birgün, yine bir etkinlikte mikrofonu açtım..