simdi ben istesem telefonu. hiç huyum değildir. cok itici gelir bana. merve bana yapsa, napıyosun sen derim. o da bilir. o yüzden direk isteyemezdim böyle bisey yaptık. hemen zütürdüm telefonu. adamlara söyliyim pirince koysunlar diye. gittim arkaya, actım direk telefonun kilidini. whatsappta mesajlasma yoktu. face e girdim. 2-3 gün önce gece 4 te o sınıfındaki cocukla konusmus. girdim konusmaya, bayada konuşmuş. ama en onemli mesaj. "bende balıkesire gelebilirim bi haftalıgına :D teyzemler orda" yazmıs. merve de: "olur:D" yazmış. zamanında mervenin ailesiyle begümün ailesi balıkesirden yazlık almıslar beraber, aynı adamdan. ama mesafe var ikisinin arasında biraz. bunlarda her yaz gider. olayı çaktıgım zaman. sinirlenmedim beyler. hafif gülme tuttu. merve yıllar sonra aynı seyı yapmıstı. allahtan bu sefer benım tanıdıgım bi cocuk degildi. o zaman saglam koyardı. kimseye güvenemezdim. mervenin huyu buymus demek ki. yapıcak bisey yoktu. artık plan yapmam lazımdı. geçen seferki gibi, onu üzmeden hayatından cıkmicaktım kafaya koydum. neyse sonra telefnu kapattım. adama, birader sunu pirince yatırabilir misin su döküldü dedim. tamam dedi. tekrar oturdum masaya