@18 Eyvallah devam ediyorum kardeşim.

11)
Yanına geçtim irem'in. Selam bile vermeden oturdum karşısına. Girdiğimden beri bana bakıyordu. Aslında kafası masaya dönüktü. Ama bana baktığı biliyordum. içimde bir yerlerde hissediyordum.
-Panda böyle olmuyor. Ben seni çok özledim. Hiç böyle olacağını düşünmemiştim. Belki ilk defa bu kadar yakın olduğum tek kişisin diye ama bilmiyorum ben... Eski bizi geri istiyorum. Beraber sahilde gezdiğimiz o anları geri istiyorum. Ne biliyim hep şakalaş benimle. Hep güldür beni. Ama gıdıklama sakın tamam mı? *tebessüm etti* Çok gülerim yoksa.
Beyler masal gibiydi gülüşü. Tutup sarılmak istedim o anda sadece ona. Sımsıkı sarılmak istedim. Ama aklım engelledi. Beynimi gibiyim sarılmalıydım orada. Cevap verdim.
-Ne desem bilmiyorum. Ama böyle olacağı belliydi. Bu kadar yakınken uzak kalamayacaktık birbirimizden.
-Ee.. Ne istiyorsun peki? Bizim elimizde tekrar biz olmak.
-Bilmiyorum.
-Bir şey söylemiyicek misin?
-Ne söyliyim? -Sadece ağzıma gelenleri söylüyordum. Düşünmüyordum bile- Sinirlendi biraz.
-Ne demek ne söyliyim panda?
-...
Gözünden bir damla yaş geldi. Sıktı kendini.
-Tamam söyleme bir şey.
Çantasını aldı ve terk etti mekanı. Boşlukta kaldım. Beni bıraktığı o büyük boşlukta. Ama belki de ben istemiştim bunu. sonuçta boşluktaydım. Sonu olmayan bir boşlukta.
Kalktım mekandan, masaya 5 lira atıp çıktım.