#
-efendim abi. dedi
-çok sağol. dedim
-iyi geceler abi. dedi
o görmese de gülerek karşılık verdim.
ve o günden sonra yusuf istanbul'daki en kıyak arkadaşım, tek dostum olacaktı.
yorgunluğa daha fazla dayanamayarak kapattım gözlerimi.
gözlerimi açtığımda karşımdaki duvar saati öğlen 11'i gösteriyordu.
fil gibi uyumuştum yine amk.
kendime geldiğimde yusuf'un dün gece yattığı çekyatta oturmuş beni izleyen yaşlı teyzeyi gördüm.
birden toparlanarak kalktım yattığım yerden.
-çok şükür. dedi kadın
utanmıştım, cevap veremedim.
-bu saate kadar uyunur mu oğlum. dedi kadın
-haklısınız teyzecim, yorgundum da biraz. dedim
-ne iş yapıyorsun ki sen. dedi kadın.
-müzisyenim. dedim
-işsizsin yani. dedi kadın
yusuf'un kime çektiği fazlasıyla belli oluyordu.
ufaktan tebessüm ederek karşılık verdim.
-kusura bakmayın sizi de rahatsız ettim. dedim
kadın cevap vermedi.
gittikçe artıyordu yaşadığım mahcubiyet.
banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım, üzerimi değiştirdim.
tekrar içeri geçtim.
ben içeri geçtiğimde kadın televizyonu açmaya çalışıyor kendi kendine söyleniyordu.
tam "bana müsade" diyip çıkacaktım ki evden.
-bakma öyle aval aval da şu televizyonu açıver. dedi kadın.
neye uğradığımı şaşırmıştım.
kumandayı kadının elinden aldım ama ben de açamadım televizyonu.
-ver şunu ver, beceriksiz seni. dedi
kadın her cümlesinde biraz daha gömüyordu beni.
biraz sonra kumandanın pillerini oynayarak açtı televizyonu.
açtığı diziyi pür dikkat izliyordu kadın.
biraz oturduktan sonra tekrar ayaklandım.
-bana müsade. dedim
-nereye. dedi
-eve. dedim
-evin vardı da niye burda kaldın. dedi kadın
haklıydı.
-öyle gerekti. dedim
-otur oturduğun yere, bi de yusuf'la uğraştırma beni. dedi
-anlamadım. dedim
-pek saf bi şeye benziyorsun sen. dedi kadın.
saygısızlık yapmamak için bu lafı da yutmuş, cevap vermemiştim.
-ben gelene kadar gönderme hiç bi yere dedi yusuf. dedi
-ama gitmem gerek. dedim
-yusuf gelince gidersin. dedi
-ama o gece gelir, o zaman da çok geç olur. dedim
-yok, bugün sabah çalışıyor, 6 gibi gelir. dedi
-peki. diyerek oturdum çaresizce.
kadın hayatımda tanıdığım en aksi kadındı.
-açsan mutfakta var bi şeyler. dedi
-yok sağolun, aç değilim. dedim
-gece kalkıp mutfağa mı dadandın yoksa. dedi
-yok efendim. dedim