Gözümü tam açamıyordum, doktor geldi. Hayvan gibi ışığı gözüme tuttu. Kontrol etti galiba, yavaş yavaş gözlerim açıldı. Annem elimi tutuyordu. Gözleri kıpkırmızıydı.
+Oğlum, iyi misin? Gelebildinmi kendine
-Bana ne oldu?
+Evde düşüp kalmışsın.
-Beni kim buldu?
+Rana
-Nasıl olur? Nasıl buldu beni?
+Biz,siz ranayla konuşun diye dışarı çıkmıştık.Sen bayilip kalmışsın. Kapıyı çalmış kimse açmamış. Hemen bizi aradı, ağlıyordu.Kapıyı kimsenin açmadığını söyledi. Baban kapıyı kırdı.Sen yerde yatıyordun. Burnunda kan vardı,o kanı görünce hepimiz şey sandık...
-Ne sandınız?
+Öldün sandık. Baban nabzına baktı. Hemen kucağına alıp hastaneye yetiştirdi.Üzüntüden, kalbin beynine pıhtı yollamış. Eger ayakta olsaydın, felç kalicaktin. Allah korudu.
-Rana nerde?
+Oda başka odada yatiyor.
Hemen ayaklanmaya çalıştım.Ona bişey oldu sandım.
-Ne oldu ona? Hemen zütürün beni yanına.
+Sakin ol oğlum. Doktor sakinleştirici verdi. Gözleri şişti kızın ağlamaktan. Ameliyat bitene kadar ağladı.En son sakinleştirici verdiler.
-Şimdi nasıl?
+Gayet iyi. Uyuyor,senin uyandığından haberi yok.
-Onu görmek istiyorum.
+Doktora soralım da ona göre.
Doktor, kendini fazla yorma dedi. Bindim tekerlekli sandalyeye, odasına gittim. Yatıyordu.Gözlerinin altı şişmiş ağlamaktan.Çok masum gozukuyordu, çok güzeldi. Kalkıp yanına yatasım geldi ama yapamazdim. Odama döndüm.Hep onu düşündüm. Acaba bizim barışmamıza bu olay mi vesile olacaktı? Ama daha sorulacak hesap vardı. Telefonun numarasi neden değişmişti? Neden bana söylememişti? Hepsini soracaktım.Oda ya serra geldi. Yanıma oturdu.
+Bizi çok korkuttun. Hele ki ranayi
-Korkmayı haketti.
+Sen ölseydin, rana yaşayamazdı.O an gördüklerimi, keşke sende gorebilseydin. Kız yalvarıyordu,o ölmesin.O olmazsa bende olmam diye.
-Bu kadar seviyorsa, neden vurdu beni sırtımdan.
+Hata yapması, seni sevmediği anldıbına gelmez.
-Peki neden yaptı o zaman, onunla Beraber ken hiç mi beni düşünmedi?
+Ben çok karışmıyım ya yanlış bişey söyleyim. Ha bu arada rana uyandı. Haberin olsun
-Benim uyandığımdan haberi varmi?
+Hayır, söylemedik
-Annemlere falan söyle, uyandığımı bilmesin.
+Tamam söylerim.
Evet belkide böyle kavusucaktık yada daha önümüzde bir sürü engel vardı. Hiçbir fikrim yoktu.Ânı yaşıyordum sadece.1 gün geçti. Doktor taburcu edicekti, evde dinlenecektim. Giydim kıyafetlerimi. Eskisi gibiydim, gücüm yerindeydi.ilk is rananin yanına gitmekti