part 27

Zor bela uyumayı başardım. Sabah olduğunda daha farklı uyandım sanki, daha umutlu. Dünden kalma yağmurun toprağı cilasıyla avuşturdum gözlerimi. Resulde uyanmıştı. Sadığı aradım o da uyandı. Kalkıp hazırlanıp çıktık. Kahvaltıyı dışarda yapacaktık. Sibeli aradım.

- bebeğim günaydın. uyuyomusun hala?

Sibel: Yok sevgilim uyanmıştım bile.

- kahvaltıya gitcez biz gelmek ister misin?

Sibel: gelirim hayatım

Sadık: Ayseli de getirsin

- duydun mu? Ayseli de al gel. Biz Limonun oradaki kahvaltı salonuna gidiyoruz. Sizde oraya geçin. Geç kalmayın olur mu?

Sibel: olur sevgilim. Aysele söyleyim ben sonra hemen çıkalım.

- tamam. görüşürüz.

Sibel: görüşürüz.

Biz kızlar biraz gecikir düşüncesiyle evin olduğu taraftan gidelim dedik. Hem kapıcıdan anahtarı alırdık. Binaya geldik kapici dairesinin kapisini çaldı Resul. Kapı açıldı. ismail abinjn gönderdiğini söyleyip anahtarı aldık. Bizim eve çıktık sonra. Kapıyı Resul açtı içeri girdik. ismail abiler dün geceden gitmişlerdi. Adam sağolsun bi kira sözleşmesi bile imzalamadi bizimle. Sadece sözlü olarak anlaştık. Evi bize söylediği şekilde bırakmıştı. Biraz göz gezdirdikten sonra ciktik. Resul kapıyı kitlerken Kader ablanın kapısı açıldı. Kader abla kapıyı yarılamış ve vücudunun yarısı üzerindeki siyah&kırmızı sabahlıkla beraber oracıkta duruyordu. Çok ateşli bakıyordu şuan.

Kader: Gençler hayırdır yerleştiniz mi?

Resul: yok ablacım daha yerleşmedik. Bakmaya geldik sadece.

Kader: tamam. bir ihtiyacınız olursa ben burdayım tamam mı? çekinmeyin.

Resul: olur abla teşekkürler.

Kader: ama ses yapmayın olur mu gençler?

Resul: dikkat ederiz abla.

Kader abla kapiyi kapayıp içeri girdi.

Sadık: kadın yanıyor beyler. giber bu bizi.