part 52

Ben kafamada aldığım bir tekmeyle şuuru kapalı bir şekilde yatıyordum yerde. Kendimde kalkacak mecali bulsaydım kalkıp gibecektim hepsini. Ama Yalçın dalkavuğu nasıl koyduysa kendimi toparlayamadım. Kendime geldiğimde Sibel vardı başımda.

Sibel: Sevgilim.. sevgilim... iyi misin?

Ben konuşmaya çalışıyordum ama sesim çok kısıktı, farkındaydım.

- iyiyim bebeğim merak etme.

Sibel: hadi kalk aşkım.

- bana omuz ver.

Sibelin yardımıyla toparlanıp kalktım yerden. Güvenlikler kargaşayı görüp geliyolardı şimdi. Oralı olmadım.

Sibel: hastaneye gidelim sevgilim.

- gerek yok güzelim iyiyim ben. hadi eve dönelim.

Sibel: tamam bebeğim. Ama önce eczeneye uğrayalım. Pansuman yapacak birşeyler alalım.

Geri döndük. Güvenlikler olayın yatıştığını, herkesin dağıldığını görünce geri döndüler. Kafama aldığım darbe ya da belki de darbeler burnumu kanatmıştı. Kaşımda da hafif bir yarılma vardı. Ama bu onların yanına kar kalmayacaktı. Eczaneye gittik önce birşeyler aldık. Sibel hep kolumdaydı benim. Eczacı sağolsun kendisi yardimci oldu baya. Kanı filan tezmiledi. Ordan çıkınca eve geldik sonra. Sibel hemen benim kıyafetlerimi çıkarmaya başladı.

Sibel: Banyoya gir sevgilim. Şu kanı tozu iyice yıkayalım.