part 105

- peki tamam.

Sibel üzerini giyinmek için yukarı cıktı tekrar. Ben ve Esrayı başbaşa bırakırken çok rahat değildi sanki. Giderkenki bakışından ben onu anlamıştım en azından. Esranın ağlaması durulmuş duruyordu öylece kaldırımda.

Esra: gerçekten seviyor musun onu?

Sesim çıkmadı birden. Hala kalbimin ırak bir yerinde duran Esra'ya Sibeli gerçekten sevmeye başladığımı söyleme konusunda çok emin değildim kendimden. Çıkarıp bir sigara daha yaktım.

Esra: hala çok içiyosun.

- hep böyle.

Esra: biliyorum. En büyük yanlışı ben yaptım. Ama olsun.

- Konuşmayalım bunları, yeter.

Sigaramı içmeye devam ederken Sibel geldi giyinip. Kıskanç bir tavırla yanıma sokuldu. Koluma girdi.

Sibel: hadi gidelim.

Şimdiki sevgilim bir yanımda. Ama aylarca yıllarca sevdiğim kız da şimdiki sevgilimin diğer yanında yürüdük otobüs durağına.

- Resuller uyuyor mu hala?

Sibel: evet. Derse yetişseler bari.

Otobüs durağına geldik. Şimdi yurda gitsek belki orada olmayabilirdi Yalçın bini. Ders vardı zaten bugün. illa gelecekti okula. Otobüsten inip fakültenin bahçesine girdik. Orta bahçeye doğru ilerledik. Evet, Yalçın bini yanında Serhatla beraber bankta oturuyorlardı. Onları görünce bağırdım.

- Yalçın.. Yalçın..