Peki bunlardan sonra neler ile itham olundum biliyor musunuz?
-Beni sevmiyormuş dedi
-Adımı huura çıkardı diye iftira attı(daha doğrusu atmış daha sonra yüzünü bile görmedim). Ben onun arkasından huur demişim.
-Benden önceki sevgilisini seviyormuş beyler.
-Bu arada okulu bitti ve bizim ilişki de bitti.
Ben ki her kavga ettiğimizde onu üzmemek için duvarları yumruklayan, sinir krizleri geçirmeme nefesim daralmasına rağmen ona bunu yansıtmayan, Ona olan aşkımı, sevgimi ya da her ne taksa nasıl ifade edeceğimi şaşıran, onun tenine dokunmaya kıyamayan, resmen hayatımı ona adayan ben? Bunlarla itham olundum. Başkası varmış beyler! Bu saçma sebepler bahane olarak ürettiği şeylermiş. Benimle çıkarları bitti ve benim saf, hakiki sevgimi bir kenara atıverdi. Bunlar anlatılmazdı değil mi? Biz erkeğiz olum ne olacak? ifşa etmeden sizinle paylaşmak istedim beyler... Şu an iç mimarlık okuyorum ve herşeyi sildim. Ona karşı nefret bile yok içimde. Asıl korktuğum ne biliyor musunuz? Bir daha nasıl bu kadar sevebileceğim lan ben? Size bir abi-kardeş-arkadaş tavsiyesi beyler. Kimseyi kendinizden çok sevmeyin. Siz herşeyi çok güzel görürsünüz onun için herşeyi yapabileceksinizdir(ölüme atlamak da dahil) ama o, sizin için aynı şeyleri düşünmüyordur. inanın bana tüm bunlara rağmen vefasız olmayı başarabilen insanlar var.