iyi insan statüsünde olmak isterdim ama liseden sonra bıraktım o işi . insanları severim ama bir müddet sonra boş muhabbete sardıklarında , içimde oluşan sinirle karışık huzursuzluğa dayanamayıp oradan uzaklaşırım . Yalan söyleyerek istediklerimi yaptırabilen birisiyim , işin garibi insanların yalanlarımı farkedemediğini anladığımdan sonra yalanlarım artık benim gerçeklerim oldu . Her kişiye karşı farklı biri olabiliyordum . istediği cevapları aldığını sanan salakların yüzüne baka baka onları kandırmak benim için zevk olmaktan çıkmıştı artık günlük bir ihtiyaca dönüşmüştü . Üniversitede bu özelliğimi değiştirip yarınımı kendim belirlemeye başladım.