izmir'e vardığımda kafam bi milyondu. rahatlamaya ihtiyacım vardı. otobüste giderken yanımdaki adama bile şüpheyle bakıyordum. sanki insanların ötesinde başka insanlar görecek gibiydi. belki başka varlıklar. 1 ay kadar bir tatil rahatlatacaktı beni. sadece beni değil. süleyman ve akif içinde iyi gelecekti. bilmiyorum neden bundan emindim.