akşam saat 10'da dersimiz bitti. arkadaşlarla konuşup ayrıldık. akif'e telefon açtım. etrafımdan garip garip tipler geçiyordu. sanki bir bakış atsam kavga etmeye hazır gibiydiler. veya ben pgibolojimi toptan kırmıştım.
-akif nerdesin?
-5 dakikaya geliyorum abi.
5 dakikaya geldi. kan ter içinde kalmıştı. korktuğu her halinden belliydi. birileri musallat olmadan bir an önce benim yanıma gelmeye çalışmıştı.
-haydi akif gidelim. hava karardı.
akif göğe baktı. karanlığın korkusunun farkındaydı.
-karardı abi. dedi.
yola koyulduk.
o gece yolda bize saracaklardı.