adamlar kızı inşaatın içine kadar çekmişti. akif önde ben akif'in arkasında daldık aralarına. bir anda kız elime geldi. tuttuğum gibi çektim inşaatın dışına. kız hüngür hüngür ağlıyordu.
-korkma, korkma, dedim ama ben korkuyordum. akif bir anda adamların arasında kaldı. boğuşuyordu. o an elim ayağım kitlendi sanki. yardım edin diye bile bağıramıyordum.
gecenin karanlığında ustanın havaya kalkan elini ve elinde ay ışığıyla parıldayan metali gördüm.
iki usta akif'in kollarından tutarken, diğeri bıçağı ard arda indirdi.
kan her yere yayılıyordu.