ertesi akşam tarık abi de yanımızda eve döndük. elimiz boştu. kadir yoktu. cevaplanacak bir çok soru vardı. gün boyu telefonlarım da durmuyordu. annemler sürekli beni arıyordu. önemli birşey olmadığını söyleyip geçiştiriyor, basit bir sokak kavgasına karıştığımı anlatıyordum. eve döndüğümüzde süleyman, ben ve tarık abi konuşmaya başladık.
bu sefer biz soracaktık, Tarık abi cevaplayacaktı.