cin çağırma başladı. bu sefer herkes aynaya bakıyordu. ilker abi hariç. o kapıda bekliyordu. içeri birilerinin geleceğinden emindi. tarık abi bağırarak duayı okudu. aynadaki şekiller değişmeye başladı. ama bu sefer ne olursa olsun arkamızı dönmeyecektik. ne ses ne de başka bir şeyde. çünkü bizi aldatacaklardı. olayları aynadan izleyecektik sadece ve ilker abi ile tarık abi kalan işi halledeceklerdi.
kandıracaklardı bizi buna emindik süleymanla.
aynadaki görüntüler sahte olacaktı. arkamızı dönmeyecektik.

oysa aynada ne görüyorsak arkamızda aynısı oluyordu. biz farkında değildik.