güzel bir yaşam sürmeyi sadece ekmek yiyip barınabilmekten ibaret sanan beynine ortadoğu pisliği, kalbine ortadoğu yavşaklığı ve vıcık duygusallığı bulaşmış yaratıklara burada kelime söylemek bile israftır. fakat söyleyeceğim. ümmetinizi gibeyim, ümmet ümmet din allah diye diye ağzına burnuna sıçtınız masum insanların. insanların evlatlarını askerlik uğruna ellerinden aldınız. sonra aynı bir adi gibi, tam da sizlere yakışacak şekilde gidip ölen askerler üzerinden iğrenç bir şekilde gurur kastınız. ne kadar şerefsiz onur yoksunu insanlarsınız lan siz. ben başta bulunan hırsızlar için ölmek istemiyorum ve bunu söylemeye de hakkım var. hiç kimsenin siyasi manervalarına meze olmak istemiyorum. türklük ve din dediğiniz saçma şeylerle de gururlanmıyorum insanım ben. insanlığım kimliğimden önce gelir. zaten askerlik yapacağım diye gönderileceğim insanoğlunun gibtir ettiği dağlarda adeta bir çöp muamelesi görüp, derme çatma karakollarda taş gibi beton üstüne serilmiş dünün gazeteleri üstüne yatak diye yatırılacakken, bir de üstüne taku takuna, pisi pisine ne idüğü belirsiz sebeplerden ölmek istemiyorum. eğer çok "şehit" olmak istiyorsan ve arsızca bunun edebiyatını yapabiliyorsan gibtir ol git o dağlara da hiçbir şey uğruna hayatını ver bakalım. ölmeyi bayılmak zannediyorsunuz dıbına koyduğumun çocukları. devlet dediği askerini korumakla yükümlüdür bile isteye ölüme göndermekle değil. devlet devlet diye yalandığınız iğrençlik dediğiniz gibi insani bir devlet olsaydı şu anda fakir çocukları ölmemiş, profesyonel ordu kurulmuş olurdu.