https://www.youtube.com/watch?v=RogBdiBkWWw

biz de dönerken Yiğitlere olayları en başından anlattım.. Bi hayli yürüdük zaten. Gece 2.30 gibiydi, bir çorbacıya girdik, yemek yedik.. Lise anılarından bahsettik, güldük, eğlendik.

3.30-4 gibi mekandan çıkıp sohbetimize devam ettik, sokaklarda.. Yiğitlerin yurduna doğru yürüdük. Uçağım 6'daydı, açık bi yer kalmamıştı, yurda da giremezdik. Dışarda oturup sohbet etmeye devam ettik. Onlara minnettar olduğumu söyledim, onlar da bana bu kadar çabadan sonra bu olumsuz buluşmayı umursamadan, yılmadan devam etmemi, ilerde her şeyi daha güzel olacağını söylediler..

Saat 5 gibi servis geldi ve ben de havalimanına doğru yola çıktım.

saat 5.40'ta "Çünkü ben charly'dim, bunu da yaptım. Seni çok seviyorum. Kendine iyi bak. iyi ki doğmuşsun." yazarak yolladım.

Sabah, Furkan'ın yanına geldim, hiç uyumadan. Uyutmadı da. Her şeyi anlattırdı, o da tıpkı Yiğitler gibi bu işi bırakmamamı söyledi. Mesaj at, sürekli aklında olduğunu hatırlat..

Ben de böyle yaptım ve ertesi sabah yazmaya karar verdim.