Silmiştim hemen gözyaşlarımı oradan 30 lu yaşlardan bi beyefendi hemen yanıma gelmişti

Beyefendi - Kardeşim sıkıntı nedir? Yardımcı olayım

Demişti

Sistemin patronu - Sağolasın abi çözebileceğin bi şey değil..

Dayanmaya çalıştım ineceğim durağa gelene kadar, dayanmıştım da aslında

Metrodan çıktığımda Ayşegül'ü aramıştım hıçkıra hıçkıra elim titriyor du o ara yağmur başlamıştı izmir de, çömelmiştim yere daha fazla taakatim yoktu zira

Ayşegül telefonu açmıştı buğuk bir sesle..

Sistemin patronu - Bana şaka yaptığını söyle sevgilim,
Bana pes etmediğini söyle sevgilim
Bana bunları hissetmediğini böyle demek istemediğini söyle lütfen söyle..

Demiştim hıçkıra hıçkıra mantıklı düşünemiyor bi o kadar da saçmalıyordum belkide

Ayşegül'ün sesi incelmişti kedi gibi miyavladı

Ayşegül - Her şey doğru bitanem, sen bana söz ver eğer bana bi şey olursa arkana bakmayacaksın devam edeceksin hayatına

Demişti, mesajda yazdığını teyit etmek istemişti

Ben de daha fazla onu üzmek istemediğim için ;

Sistemin patronu - Söz sevgilim, ama pes etmek yok her şeyin üstesinden geleceğiz biliyorum

Deyip kapatmıştım

..

Bi kaç gün sonra Ayşegül kemoterapiye başlamıştı, bu en azından tedavilerin tam anlamıyla başladığının göstergesiydi
Evet belki artık daha fazla acı cekecektik ama hepsini gün gelince geri de bırakacaktık