çocukluğumuzun en tatlı zamanlarında evin arkasında boş bi arazi vardı orda düzenli olarak güneş batmaya başladığı zamanlarda yani 17:00-19:00 arasında bi ara maç yapılır ve saat 8 gibide eve çağrılırdık balkonda güzel günlerdi

bir gün yine hararetli bir şekilde maç yapıyorduk kaleciliktede fena değildim o iki taşın arasında devleşiyodum resmen o günde kaledeydim maç 20 de bitiyo 10 da devre zaten lakur lukur gol oluyor hiç unutmuyorum skor 7-4 tü benim bir takum geldi nefesim kesildi resmen bacaklarım kitlendi hareket etsem niagara şelalesi gibi tak boşalacak devre oldu skor 10-6 ydı hiç unutmam bunu dedimki beyler ben bi eve gidiyorum hemen gelicem çocuklar olmaz devam edecez felan diyince bırakmadılar beni devam ettik maça 2-3 gol oldu yani aradan 5 dk geçti devreden sonra ben altıma bıraktım bombaları ama nasıl bir bırakma 3 kilo sıçtım ama o an hiç pişman değildim çok rahatlamıştım ama donum dolmuştu sımsıcaktı içerisi lakin maçın daha bitmesine çok vardı ve ben sıçtıktan sonra kaleciliğe devam ettim ama yavaş yavaş sızıyo aşşağı doğru hissediyorum o maçıda benim yüzümden kaybettik herkes sövüyo felan ama bilmiyolarki altıma 3 ton kalıp tak sıçtığımı neyse herkes giderken ben kıçım kaleye döük bir şekilde durdum siz gidin ben gelicem felan diyip orda bekledim 15 dk gittiklerinden emin olabilmek için kıçım kaleye dönük bir şekilde o iğrenç tak kokusuyla bekledim olaydan en az 40-45 dk geçmişti en son bacaklarımı birleştire birleştire eve yürüdüm kapıyı açtı annem sonra selamlaşmadan bile dedimki altıma yaptım anne felan içeri böyle girme üstünü çıkarda banyoya git deyip bi tane patlattı demez olaydı orda çıkardığım gibi bacaklarımdan aşşağı taklar düştü adeta dolu gibi patır patır evin girişi tak olmuştu annem bağırıyodu rezaletti beyler o gün yıkanıp temizlendikten sonra birde annemden terlik yemiştim buda böyle bi küçüklük anımdır..