Hakan'ı ikna etmeyi başardım, tek dedeye mağaranın yolunu tarif etmesi kaldı. Dede bizi oralara göndermeye niyeti olmasada onada tarif ettirdik sonunda. Gecenin yarısı mezarlığa gittiğim arkadaşım Hakan ile arkadaşdı zaten, O zaten benim gibi meraklıydı hemen gelmeyi kabul etti. Hakan ben Melih hazırladık, en fazla 1 hafta kalacaktık Melih ile ben Hakan zaten yazın orada yaşadığından geri dönmücekti Mersin'e, Neyse yine 3-5 kıyafet aldık yanımıza valizi hazırlayıp ilçe otobüsünü bekledik bindik gittik, 3 saatte vardık ilçeye, oradan da bi taksi tuttuk onların köye geçtik. Ailesi iyi insanlardı hiç bir şey demediler bizi görünce sağolasunlar, kendi çocuklarıymışız gibi davrandılar. ilk gün Hakan ailesiyle vakit geçirdi, akrabalarını ziyaret etti vs. Bizde Melih ile köyde dolanıyoruz, At-Eşşek arıyoruz bulsak binecez amk gibmicez :D Neyse beyler Hakan'ın bir arkadaşı vardı köyden onuda getirdi yanından Hakan, mağraya doğru yol almaya başladık. Hakan'ın arkadaşı adı Zafer, çıktık 4 kişi yürüyoruz, daha öğlen saatlerinde kafamıza güneş geçecek amk. En sonunda mağaranın olduğu yolu bulduk, mağara ta anasının ammında, yürüyemiyorsun bile o yolda amk çok taktan bir yer mağaranın olduğu yer yol falan yok, Tanrının gibtir ettiği yer. Zar zorda olsa mağaraya ulaştık, az bişey de tırmandık. Artık mağaranın girişine kadar geldik. Bu sefer Hakan ile arkadaşı züt attı biz girmicez, siz girin biz sizi burada bekleriz. Ne korkaksınız amk dedi, olum biz korkarız öyle şeylerden. Bişe çıkarsa görürüm seni dedi, Baktım Melih aç kurt gibi hemen mağaraya dalmaya hazır, bende girmekte terettüt etsemde, Melih bi gir bak bakayım kanka fazla derine gitme dedim. Bu daldı içeriye hemen