direk aklıma geldi anlatıyorum

abimle aramızda bir yaş var arkadaş gibi büyüdük annem almış ikimize de birer beyblade tepsinin içinde kapıştırıyoruz. abim ortaya iddaa attı kazanan kaybedenin beybladeini kırar diye bende kabul ettim o zamanlar hırslı bir çocuktum. velhasıl kelam ben kazandım hemen fırlayıp bahçeye koştum abimin yapmaaa sesi hala kulaklarımda çınlar vicdan azabı...

edit : dıbına koyayım ağlıyorum mutlu musun