57. Gün(31): beyler bilgisayar hackleyen panpamın demesi gibi çok şükür gibim beynimi değil, beynim gibimi kontrol ediyo artık. 31 çektiğim zamanlarda bu böyle değildi. Bundan yarım saat önce düz duvara tırman deseler gök delene tırmana bilecek gibiydim. Ama şimdi o halimden eser kalmadı. Cidden çok güzel bi duygu, anlatılmaz yaşanır. Bugün okulun ilk günüydü biraz ondan bahsedeyim.
Üninin başında samet diye bi çocukla arkadaş oldum. Kendiliğinden gelişti. Daha sonra emrehan diye bi çocukla arkadaş oldum. Emrehanın muhafazid diye bi arkadaşı var, muhammetle bugüne kadar fazla konuşmuşluğumuz yoktu.
Bugün ilk gün diye fazla kişi gelmedi, hocalar bile yoktu. Sabah emrehanı gördüm, sonra yanımıza muhammette geldi. Beyler ben bu çocukla kaynaştım, telefon numaralarını verdik falan. Dersler boş olduğu için muhabbet etmek için bol bol vaktimiz vardı. Muhammet gezmeyi çok seven birisi olduğunu söyledi, bi gün hep beraber gezelim dedi.
Hani hep 31 çekmenin asosyal yaptığı söylenir ya, acaba bu adam yüzümden 31i bıraktığımı okududa ondan mı davet etti ki ? :D
Gerçi benim sosyalleşme gibi bi niyetim yok, bakalım fikirlerim değişcek mi ilerde...

55.gün(sigara): bugün yine aklıma geldi puşt. Aynen devam :D