Vildan'da geldi ve yine tartıştık bu sefer bavulunu felan da aldı ve gidiyorum ben artık dönmeyeceğim sana dedi bavulu kaptım elinden kendisi gitti. bekliyordum kimse yoktu yarım saat bir saat oldu artık perişan olmuştum ve aldım bütün ilaçları içtim beklerken ölmeyi. Kapı açıldı Vildan gelmişti bavulunu alıp çıkıyordu ki ilacın kutusunu fırlattım üzerine 'umarım mutlusundur bu senin sayende' dedim. Baktı şöyle bi 'bu kadar yapmış olamazsın bu kadar aşağılık bi hareket yapmış olamazsın' dedi. 'Sensizliktense ölmeyi göze alırım ben hatunum dedim.' Bağıra çağıra ağlamaya başladı 'nasıl yaparsın ben ne diyeceğim ailene' diyordu. inanın kimse umrumda değildi beyler burda anlatmadığım ve yaşadığımız o kadar çok şey vardı ki benim olan birisi nasıl böyle gider diye düşünüyor ve çıldırıp ölmek istiyordum.