Rüzgarın getirdigi çam kokusuyduk
Gulumsedigimizde erikler olurdu
Hicligin uğramadığı kapılarımızı vardı
Kanatlarimizda mutluluk cirpinirdi
Hüznü tatmamis meleklerimiz vardı

O masallar aleminin kapılarını zorladılar
Hüzünler aktı perencerelerimizden
Dumanlar çığ gibi zorladı kapılarımızı
Ilkin sokakta kelbeler dans etmeye başladı
Sokak lambasının ışığında izledik sadece
Öleceklerini bilmiyorduk ki onların
Bunun sonsuza kadar surcegini sandık

Sonra bir bir pay aldilar ölümden
Bundan bizi suçladılar utanmadan
Ama biz hiç ölü ve ölüm görmemiştik
Anlattik anlamadilar, agladik duymadilar
Tutunabilmek için onlar gibi olduk

Parmak ucunla gösterdiğin daglar
Toroslardi çok istesekte gidemedik
Ancak hayal edebildik makileri
Mekgibadaki güvercinleri de göremedik
Mardinde hayat coregi de yiyemedik
Ne amerika da özgürlük anıtı olduk
Ne de ispanya da domates festivali
Güney amerikayi motorla gezemedik
Fellucede minare altlarında bulunmadık
Zaten filistinde ramallahta olamazdik
Gülümserken üzerimize bombalar yagardi
Istemedimiz halde gözlerimizi bağladılar

Artık onların istediği gibiydik
Boyacı çocuğun ellerindeki lekelerdik
Hep elleri cebinde gezmesinin nedeniydik
Gece akan ince bir su gibi sessizdik
Görmezden gelinemeyecek bir utanctik
Gel dediler geldik, git dediler gittik
Ne karlı kaldirimlarimiz kaldı
Ne yirtilinca üzüldüğümüz bayrmliklarimiz
Ne de koşarak gittiğimiz ekmek alislarimiz
Almislardi cocukluğumuzu

Alın amk dün bir kıza attım bunu kız çok beğendi. beğenmese atmazdim