Perşembe gecesi o ettiğimiz kavgayı bir de büyüttü dedi ki : Yarın gelmiyorum o zaman ben buluşmaya Bir tahmin edin bana onun o zaman yarattığı etkiyi. Kalkıp o kadar zahmete girmişken, son günüm diye üzülürken üstelik çocuk oyuncağı gibi çıkardığı saçma sapan kavgadan buraya getirmesi konuyu bana nasıl koydu. Parçalandı beyler içimde bir şey döküldü tutamadım. Dedim o zaman burda olmamın anlamı yok ben şimdi de giderim. iyi dedi git. Ben inadımdır beyler kafama bir şey koyduysam yaparım ve bir hayalim, isteğim bozulursa asla eskisi gibi olmayacakmış gibi gelir. Çok sevdiğim bir şey kırıldığında aynısını bir daha alamam. Eskisinin yerini tutmayacak gibi gelir. Sonra yumuşadı ya öyle demek istemedim salak falan dedi. Niye seni görmek istemiyim tam bir salağım ben dedi pişman oldu ama iş işten geçmişti. Zekiye ablalara acil bir son dakika vermiştim. Gidiyorum ben diye, Olm geç oldu yarın gidersin falan demişlerdi ama son otobüse hala yetişebiliyordum. Hazırladım her şeyimi vedalaştık gittim otogara. En erken otobüs saat 4teydi ve ben 12 buçukta otogardaydım. içerisi tıklım tıklım oturacak bir yer bile yok. Çıktım hava sadece esiyordu soğuk değildi o kadar gittim oturdum tenha bir banka. Başladım düşünmemek için düşünmeye. Resmen düşünmemeyi düşünüyordum.