insanlık ölmüş

Bu anlatacağım olay 4 gün önce cuma günü başıma geldi. Emeklilik işlemleri için sol tarafı felçli babamla avrupa yakasına geçip geri gelmemiz gerekti. Babam sol elini hiç hareket ettiremiyor sol ayağı ise sıkıntılı zar zor koltuk değneği ile yürüyor.

Arabamız olmadığı için metrobüse bindik. Dönüş yolunda ayrılık çeşmesinden kartala gidiyorduk. olayda burda daha binerken başladı. insanlar koştura koştura metroya bindiler. zaten metronun durumunu bilenler bilir. babam sakat olduğu için biz arkada kaldık ve metroya bindik. inanır mısınız bir Allahın kulu yer vermedi. bir yandan ayakta durmakta zorluk yaşayan babamı bir yandan kendimi tutuyorum. sonra bir yer boşaldı. kızın biri koştu bir de yeri kaptı. Hiç kimseye bişey demedim artık sinirden. sonra kızın yanı boşaldı babamı oturttum. adam ayağını eliyle tutuyor o oturan kız rahatsız olmasın diye. Sonra yanı boşaldı. Babam yana kaydı bende bu kızla babamın arasına oturdum. pçliğine ayaklarımı ayırır gibi oturdum ama kız da zaten bir durak sonra indi. asıl bomba biz indikten sonra gerçekleşti. Sakat insanları kullanması için yapılan asansöre doğru yönelmişti herkes ve asansör geldi. Bunların hepsi tam olarak asansörü doldurdu. babam asansörle boşluk arasında kalınca asansör harekete geçmedi. Hala sesimi çıkartmadım ve asıl bomba geldi. Adamın biri " Yer kalmadı sanki" diyip inmemizi ima etmez mi? Çıldırdım. Yok artık aq! içeriye doğru bir patladım " Babam burda fiziksel engeli var asıl onun için yapılan asansöre biniyorsunuz bide laf mı ediyorsunuz" diye. Babamı zorla bindirip o sinirle merdivenlerden çıktım ama şuan bile sinirim geçmedi. Allah hiç kimseyi sevdiği birinin bu kadar zorlandığını görüp çaresiz bıraktırmasın. insanlık ölmüş.