Dokunduklarım ve kokladıklarım kağıt paralardı. Al bunları sakla ameliyatına yardımcı olur demesi beni benden almıştı. Peki nasıl para kazanacağız demem ile mendil satarak demesi bir oldu. Elife Babam kimsesiz çocukların mendil satarak para kazandığını söylediğini belirttim. saçmaydı söylediğim bunun için belki babama kızmalıyım. Her mendil satan kimsesiz olabilir mi? bilemezsin ki demesiyle babamın yalanı su yüzüne çıkmıştı. ben benim için bir sıkıntı yok senne dersen onu yapmaya hazırıım dedi. tamam kalk ve gidelim ışıklara demesi bir oldu. kalkıp ışıklara doğru yol aldık. her adımda Ameliyat parasını düşünüyordum. neden bu dünyada her şey paradır ki? paradan önemli şeyler yok mudur hayatta? ne bileyim duygular düşünceler. gerçi bunları sorgulamaz zinciri atmış bigibletten ilerlemesini beklemek gibi bir şey.
Burada önemli olan Ameliyat parasını biriktirmek değildi bunun için çaba sarf etmekti. o ana kadar para denen bu icadın kolay kazanıldığına kanaat getirebilirdim ama çok zor bir işdi heleki mendil satan çocuklar için. insanlar artık her şeye kinle bakıyor. insanlık denen bir şey kalmamış dünyada...